Met de tomeloze inzet van creatief duizendpoot achter de schermen Trienke Pietjou moest de theatrale belevingstocht Karantêne in Tytsjerk wel een succes worden. Kunstwerken maken van afval, kringlopen afstruinen en kostuums naaien, ze deed het allemaal. ‘Heel het dorp hielp mee, ik stond er versteld van.’
Maar liefst zes keer presenteerde Tytsjerk eind april en begin mei 2022 de belevingstocht door het dorp en Park Vijversburg. Met een fictief verhaal werd de vernietigende werking van de mens op de natuur een gezicht gegeven. Het verhaal in het kort: een vrachtwagen met giftige stoffen is bij de E10 omgevallen, met grote gevolgen voor de bewoners. Het dorp wordt van de buitenwereld afgesloten. In het park laten onderwaterwezens zien dat de natuur zichzelf herstelt en bedelaars vragen om eten aan het wandelend publiek. In het dorpshuis komt voormalig bewoonster van Park Vijversburg, de sociaal bewogen Baudina Looxma, tot leven.
Samen naaien
Schrijver van het stuk Ineke Kalteren haalde Trienke bij de kostuumcommissie: het creatieve talent van de voormalige etaleuze was Ineke tijdens een vorige productie niet ontgaan. Voor Karantêne zette een professioneel styliste de grote lijnen voor de vormgeving uit. Samen met vijf andere creatieve Tytsjerkers naaide Trienke ’s zaterdags om de week kostuums in het dorpshuis. ‘In korte tijd ontstond een hechte ploeg, je werkt samen aan een doel. Onder andere hebben wij de jurkjes en grote hoeden met lichtjes voor de waterwezens, danseressen, gemaakt. Het was veel werk, maar ik vind het heel mooi om te doen. Eerst iets bedenken en dan uitvoeren.’
Doen
En tuurlijk loopt het wel eens anders dan je wilt. Zo moesten een aantal kostuums overnieuw omdat de spelers een paar coronakilo’s erbij hadden gekregen. Maar Trienke is niet de persoon om lang bij de pakken neer te zitten. ‘Niet te lang praten, maar gewoon doén.’ Met haar daadkracht en creativiteit rolde Trienke ook in de ’troepgroep’, die kunstwerken maakte van afval. ‘Het hele dorp bracht lege melkpakken en ander afval naar het dorpshuis.’
Hechter
Nadat Trienke tot de laatste momenten de kleding van de acteurs schikte, kon ze zelf ook genieten van het resultaat. ‘Het was iedere keer weer een feestje.’ Ongeveer 500 mensen kwamen kijken en zeker 150 vrijwilligers uit het dorp speelden een rol, en dan vooral achter de schermen.
Het dorp – dat verdeeld wordt door de spoorlijn – is sinds Karantêne hechter geworden, denkt Trienke. ‘De leefbaarheid en saamhorigheid is gegroeid. Ook de boodschap in het verhaal maakt blijvende indruk. Ik zag mensen echt schrikken, toen de ‘zwervers’ mensen aanspraken. Jong en oud is weer een beetje bewuster gemaakt: hoe gaan we met de aarde om, met de bodem en met elkaar?’
Met inmiddels ruim dertig IIS projecten is het tijd om de mensen achter de projecten een gezicht te geven. Deze keer niet de mensen die op het podium staan maar juist de mensen achter de schermen. Aan alle projecten hebben we gevraagd om een IISmaster aan te wijzen. Dit is IISmaster nummer 5.
