Wat kunnen we leren van bomen, als spiegel voor verandering van onze samenleving? Wat is de intieme connectie tussen mens en boom? Om antwoord te geven op deze vragen heeft Johanneke verschillende lokale bewoners gesproken, geluiden opgenomen en beelden gemaakt. In de nacht en overdag.
Ademen – Sykhelje
Wij ademen door de boom – Wy sykhelje troch de beam.
“Telkens wanneer wij ademhalen, ademen we zuurstof in en koolstofdioxide uit. Zuurstof is niet oneindig op onze planeet. Door voldoende bomen aan te planten, kunnen we het tekort aan zuurstof aanvullen en de hoeveelheid koolstofdioxide inperken. Groene bladeren bezitten kleine bladmondjes waarmee ze koolstofdioxide opnemen uit de lucht. Als de zon op de bladeren schijnt, worden in het blad koolstofdioxide en water omgezet in suikers en zuurstof. Suikers worden door een boom gebruikt om te groeien, maar zuurstof heeft een boom overdag niet nodig. Zuurstof verlaat het blad via de bladmondjes.
’s Nachts draait het hele proces om. Dan nemen bomen zuurstof op en ademen zij koolstofdioxide uit. Bomen gebruiken ’s nachts zuurstof om de opgeslagen suikers te kunnen verbranden en met de vrijgekomen energie kunnen ze groeien.
En zo ontstond het idee voor het ademende bos. SYKHELJE (dat betekent ademen in het Frysk). In de nacht. Op het Oldehoofsterkerkhof in Leeuwarden. Een mysterieuze sprookjesachtige performance met licht, geluid en mist – waarin fictie en realiteit samenkomen in verschillende kunstdisciplines. Als een live filmset waar je doorheen kunt lopen. Afgesloten van de mensen bestaat het bos op zichzelf, en je mag het bos alleen betreden wanneer je (f)luistert…”
