We vroegen lokale hiphop held Kuo om zijn favoriete hiphop albums voor ons op een rijtje te zetten. Hij aarzelde geen seconde en rammelde binnen no-time aan onze digitale brievenbus, Kuo, take it away.
Opgezwolle – Eigen Wereld (2006)
Ik hoorde Lange Frans in 2003 tijdens SPITT MC Battles nog zeggen tegen een van zijn tegenstanders: “Jullie gasten zijn wack als fucking Opgezwolle”. Ongeveer 5 jaar later stond Lange op het Bevrijdingsfestival in Zwolle om een shout-out te geven aan hen en figuurlijk hun kont te kussen.
Ik snapte hem wel, Lange had geen keus. Opgezwolle kwam met een geheel nieuwe, eigen stijl. Zoals rapper Sticks in “Verre Oosten” (op het album Vloeistof) zei: “Geheel geïsoleerd, en op dat eigen ding, dus het duurt effe voordat het grootste deel die steelo leert”. En hij had gelijk, want Eigen Wereld blies de hele scene omver. Die lyrics, die beats van Delic… Niemand had zo’n sound gehoord. En ze kwamen niet uit Amsterdam of Rotterdam, maar uit fucking ZWOLLE. Zelfs Go Ahead Eagles-fans die anti-Zwolle waren konden er niet omheen dat het hele Burgerweeshuis in Deventer op z’n kop ging tijdens de albumtour. De jonge generatie van toen wou niet meer rappen als Lange Frans of THC, maar als Opgezwolle. Voor mij is het bizar dat de track Gekkenhuis anno 2021 relevanter is dan ooit. Luister het album van begin tot eind, bijna elke track is een aanrader.
Typhoon – Tussen Licht en Lucht (2007)
In 2015 lachte ik mensen keihard uit van binnen, toen ze zeiden: “Typhoon is, tekstueel gezien, een van de beste nieuwkomers in de hiphopscene”. Ook nog zonder gêne. Oftewel: “Bomen vertellen niets, tenzij je je richt op de wortels” (van “Zo Niet Mij”). Luister naar Familiair van 2005. Glenn was altijd al on-point. Je kunt zijn eerste album 10 jaar lang luisteren en nog steeds ontdekken wat je niet eerder had opgemerkt. Als je de lines van Lijpe & Fresku al diep vind, luister dit album van begin tot eind. In je eentje of met je visite, maar zwijg en luister.
Typhoon is die dude die toentertijd liet zien dat je helemaal niet stoer hoeft te doen om harde hiphop te maken.
Typhoon is die dude die toentertijd liet zien dat je helemaal niet stoer hoeft te doen om harde hiphop te maken. Een indirecte middelvinger naar de scene, maar op een liefdevolle manier. En natuurlijk veel lof naar producer Dries Bijlsma. O ja, ik heb zijn voorprogramma 3 keer mogen doen tussen 2005 en 2010. Heel irrelevant, maar ik zeg het gewoon omdat ik er fokkin’ trots op ben.
Aanraders: Zo Niet Mij, Sprokkeldagen, Los Zand.
Big Pun – Capital Punishment (1998)
Big Punisher overleed in 2000 aan een hartaanval, wat maakt dat veel mensen hem niet kennen, maar wel zijn “tweelingbroer” Fat Joe. Toen ik eenmaal kennismaakte met zijn stijl, was ik verrast door zijn snelle flow, bijzondere multirijm-techniek en inhoud. Black Thought, de frontman van The Roots, werkte toen met bijna niemand samen, maar met Fat Joe maakte hij Super Lyrical. Andere aanraders: Beware, The Dream Shatterer & Twinz. Maar luister dit hele album gewoon en wees even boos op die zogenaamde mainstream hip-pop.
Tupac – All Eyez On Me (1996)
De meest zinloze discussie gaat over wie er beter is, Tupac of Biggie. Toch is het wel logisch, want Tupac bracht dit album uit tijdens de ruzie tussen de East- en West Coast. Beide legendes zijn om het leven gebracht. Heel jammer, want Tupac had naast z’n controversiële muzikaliteit zoveel inhoud en poëzie in z’n tracks die veel rappertjes van tegenwoordig missen. Ik was 13 toen ik All Eyez On Me voor het eerst hoorde. Ik was boos op de wereld, voelde me onbegrepen en werd opstandig door onwetende leeftijdsgenoten en volwassenen die niks van respect wisten. Tupac liet me horen dat niemand zich hoeft te schamen voor de ervaring die bestaat uit pijn, onderdrukking en onbegrip.
Aanraders: Only God Can Judge Me, I Ain’t Mad At Cha, Wonda Why They Call U Bitch.
Kanye West – Late Registration (2005)
Toen ik op de middelbare school zat, leerde ik Kanye kennen als een rapper met een hoop ego (zacht uitgedrukt). Echter, destijds was hij 1 van de enige bekende hiphopartiesten die zijn eigen tracks produceerde. “Late Registration” bevat zowel een muzikaal als tekstueel verhaallijn, wat maakt dat dit een album is en geen compilatie van tracks, compleet geproduceerd door Kanye zelf. Veel mensen gaan los op “Gold Digger” als ie in de club wordt gedraaid, maar dit album kent meer inhoud en diepte (bv. Addiction & Touch The Sky). “Roses” gaat bijvoorbeeld over zijn oma die een operatie ondergaat, met veel risico. “I asked the nurse “Did you do the research? She asked me, “Can you sign some t-shirts”? Bitch, is you smokin reefer? You don’t see that we hurt?”.
Aanraders: Touch The Sky, Addiction, Diamonds from Sierra Leone (ft. Jay-Z).