Is een andere mannelijkheid mogelijk?
In het internationaal bejubelde project Paisajes para no colorear bracht La Re-sentida de verhalen van jonge vrouwen uit Santiago de Chili op een directe, rauwe en krachtige manier naar het toneel. De voorstelling werd met gejuich en tranen begroet tijdens een eindeloze wereldtournee vanwege de manier waarop het lijden, de woede en de kracht van de performers.. Als vervolg op dat project willen Marco Layera en zijn team nu de constructie van mannelijkheid onder de loep nemen. Een gevolg van de oorlog in Oekraïne is dat noties van mannelijkheid meer dan ooit in verband worden gebracht met kracht, controle en macht. De oorlog confronteert ons dagelijks met beelden hiervan, terwijl de strijd tegen het historisch machismo en het ter discussie stellen van de mannelijke identiteit noodzakelijk blijven en nog steeds voor heftige reacties zorgen. Maar hoe positioneren jonge mensen die als man worden gezien zich tussen feminisme en patriarchaat? Zijn zij ook het slachtoffer van een giftig systeem – of delen zij er de verantwoordelijkheid voor? Is een andere mannelijkheid mogelijk?
La Re-sentida presenteert een project waarin jonge mensen die als man worden gezien hun positie in het leven en in de samenleving kunnen beschrijven en presenteren. Het stuk is ontwikkeld op basis van waargebeurde verhalen en betrekt jongeren niet alleen als acteurs maar ook als auteurs, waardoor ze een integraal onderdeel worden van dit sociael en artistieke proces.
Over La Re-sentida
La Re-sentida (‘rancune’ in het Spaans) werd in 2008 opgericht door een groep jonge Chileense theatermakers. Zij zijn constant op zoek naar een theatertaal die de gevoelens, visies en ideeën van hun generatie kan uitdragen. Theatermakers moeten het lef hebben om taboes te doorbreken, heilige huisjes omver te schoppen en mensen tot reflectie aan te zetten door nu en dan te provoceren, aldus het collectief. La Re-sentida staat een ontwrichtende benadering van theater voor, waarbij theater wordt ingezet als instrument voor kritiek en reflectie. De groep neemt haar politieke verantwoordelijkheid door voortdurend ideologische vraagtekens te plaatsen bij de hedendaagse (Chileense) maatschappij en de crisis waarin zij verkeert.