Wie zijn jullie en wat doen jullie?
Wij zijn drie kunstdocenten (Carmen Hofman, Tineke van der Veen en Marianne Polfliet) en ongeveer zestig leerlingen van het Dockinga College (havo, atheneum en gymnasium) in Dokkum. Tijdens de lessen kunst en beeldende vorming hebben we gewerkt aan vier frames, die samen een beeld schetsen van onze streek en van de manier waarop traditie en vernieuwing met elkaar verweven zijn.
Wat zien we in deze frames, waarom hebben jullie dit gekozen en hoe is het gemaakt?
Frame 1
Een raam vol knoop- en draadtechnieken zoals macramé, haken en breien, uitgevoerd met vlasdraad uit de streek rond Ee in Noordoost-Fryslân. De organische vormen zijn geïnspireerd door het wad en de vlasteelt. De kleuren verwijzen naar het wad en de bloeiende vlasvelden.
Frame 2
Een raam met keramische tegels, gemaakt van klei uit het wad. Leerlingen verwerkten daarin silhouetten en patronen van markante gebouwen en landschappen uit Dokkum en omgeving. Zo ontstaat een tastbare verbinding tussen de grond en onze leefomgeving.
Frame 3
Nog een raam met keramische tegels, maar dit keer in een andere kleurstelling en met organische patronen die de relatie tussen klei en vlas benadrukken. De tegels zijn gebakken en voorzien van een engobe-laag, waardoor subtiele kleurnuances zichtbaar worden.
Frame 4
Een raam dat gebruikmaakt van moderne technieken: lithofanen, een soort hedendaags glas-in-lood. Leerlingen ontwierpen foto’s uit hun leefgebied (gebouwen en landschappen), die met een 3D-printer zijn uitgevoerd in een biobased materiaal op basis van aardappelzetmeel. Wanneer de bezoeker op een knop drukt, licht het werk op – zo wordt zichtbaar hoe de mienskip samen het licht aansteekt en ons thús zichtbaar maakt.
Wanneer hebben jullie het meest gelachen tijdens het maken?
Het meeste gelach ontstond toen bleek dat niet alles altijd volgens plan verliep. Een knoop raakte in de war, een tegel brak precies op het verkeerde moment of de 3D-printer had opeens ‘eigen ideeën’. Juist in die momenten vonden we elkaar, en ontdekten we dat samenwerken soms meer waardevol is dan het perfecte resultaat.
Aan welke toekomst van Fryslân bouwen jullie met deze frames, en wat is er nodig om die toekomst samen waar te maken?
Met deze frames bouwen wij aan een toekomst waarin traditie en vernieuwing hand in hand gaan. Oude ambachten zoals vlasbewerking, keramiek en textieltechnieken ontmoeten nieuwe technologieën zoals 3D-printen. Daarmee laten we zien dat Fryslân niet vastzit in het verleden, maar juist krachtig vooruit kan door zijn erfgoed als inspiratiebron te gebruiken.