IISMASTER: Hennie van Straten

Met groot enthousiasme borduurt Hennie van Straten uit Ulrum al bijna haar hele leven. Haar huis hangt al vol met de door haar geduldig en liefdevol gemaakte borduurschilderijen. Daarom helpt ze graag mee aan het project Opsichtlike rêst-stekjes van haar dorpsgenoot Tjitske Dijkstra. Overleden markante inwoners van Schiermonnikoog worden in dit project door tientallen borduursters vereeuwigd in kruissteek. Samen vormen ze een bank of kussens, waarop dorpsinwoners op verhaal kunnen komen.

Hennies dochter zag een oproep van Tjitske Dijkstra op Facebook en liet weten dat haar moeder tot in de nachtelijke uren bezig was met borduren. Die uitspraak nuanceert Hennie graag, ze is 86 jaar oud, maar ja, eigenlijk zit ze wel ieder vrij uurtje met haar borduurwerk op schoot. Want als ze iets doet, dan gaat ze er ook voor.

Voor het project Opsichtlike rêst-stekjes in dit geval. ‘Ik vind het heel leuk om hier aan mee te doen, samen iets te maken.’ Inmiddels heeft ze maar liefst vier borduurschilderijen af. ‘Het zijn vooral zeemannen die op Schier woonden, heb ik begrepen. Ik krijg het patroon en maak de gezichten dan na. Ik heb ze niet gekend, maar het is mooi om te doen.’

Herinneringsobjecten

Hennie maakte in haar leven al veel borduurwerken en leerde veel van ‘borduurgrootheid’ Bep Hoogerbrugge. Ook is ze trots op een scrapbook met allerlei patronen, pronkrollen die ze eens exposeerde en een letterbak met borduursels. De liefde voor handwerk deelt Hennie ook met Tjitske Dijkstra, die gegrepen is door oude borduurwerken, ze verzamelt en er herinneringsobjecten van maakt. Hennie helpt Tjitske graag met hand- en spandiensten, door materialen te ordenen en op kleur te sorteren. ‘En als ik een foto naar Tjiitske stuur van mijn borduursel krijg ik vaak terug: ‘Ben je al zo ver?!’

Verhalen

Het project verbindt mensen aan elkaar door het borduren, maar ook door de verhalen en herinneringen die boven komen bij het maken van een keuze welke markante overleden dorpsbewoners in kruissteek vereeuwigd worden. En als mensen straks op de bank of kussens plaatsnemen, gebeurt dat opnieuw. Tjitske hoopt ook andere dorpen enthousiast te maken. De makers van de borduurwerken zijn net zo bijzonder en markant als degenen die geborduurd worden. Ook Hennie is daarom gevraagd haar eigen gezicht te borduren. ‘Van mij hoeft het niet zo, maar die van de makers komen geloof ik dan boven de bank te hangen.’

Alleen

Borduren kan een sociale activiteit zijn en Hennie ontmoet binnenkort andere borduursters in Friesland en Groningen. De onthulling van de bank op Schiermonnikoog wil ze ook zeker niet missen, maar het borduren zelf doet ze het liefst alleen, met een luisterprogramma op de achtergrond. ‘Anders wordt het niks.’